W piśmie Ministra Spraw Wewnętrznych Rzeszy z lutego 1944 roku opisano nowe zasady postępowania z majątkiem pozostawionym przez zmarłych więźniów. Dokładnie uregulowano kwestię tego, czyj majątek nie zostanie skonfiskowany, a czyj przejdzie na własność Rzeszy w całości albo w części. Postępowanie to zależało od kategorii więźnia i jego narodowości.