We wrześniu 1944 roku, w dokumencie zaklasyfikowanym jako tajny, zakłady Messerschmitta złożyły zapotrzebowanie na dwa tysiące więźniów z obozu koncentracyjnego Natzweiler. Mieli oni być zatrudnieni przy budowie samolotów w podobozie Leonberg. Oprócz pracowników wykwalifikowanych, np. ślusarzy i elektryków, potrzebnych było 1400 więźniów do przyuczenia. Wirtschafts-Verwaltungshauptamt WVHA (Główny Urząd Gospodarki i Administracji) zezwolił na ich natychmiastowe przeniesienie („ab sofort”). Messerschmitt musiał płacić obozom koncentracyjnym lub WVHA 6 Marek Rzeszowych za pracownika wykwalifikowanego i 4 Marki Rzeszowe za pracownika niewykwalifikowanego.